Ինչու՞ է Նիկոլն անպայման ուզում հասնել սահմանների ճանաչմանը, թեկուզ՝ կորուստներով, և ինչքանո՞վ է հավանական, որ Ռուսաստանն ինչ-որ հարցերում դրան դեմ է գնում, ու դրա համար էլ բանակցությունները տարվում են Արևմտյան որևէ տեղում։

Ալեքսանդր Թամանյանի քույրը՝ Մադլենան, եղբոր մասին իր հուշերում գրում է. «Երբ դեռ Օպերայի թատրոնի միայն մակետն էր պատրաստ, իմ եղբայր Ալեքսանդրն ասում էր. «Շատ հնարավոր է, որ ինձ երբեք չվիճակվի անցնել դրա մոտով»: Այդպես էլ եղավ: Սաշան վախճանվեց իր ծննդյան 58-րդ տարեդարձից փոքր-ինչ շուտ՝ այդպես էլ չապրելով մինչ այն պահը, որ տեսներ իր գլուխգործոցը՝ Օպերայի թատրոնը: Նրա դագաղը բերեցին ու դրեցին շենքի պատի տակ, որի բարձրությունը մարդու հասակի կեսից էլ պակաս էր…»:

Կարծես թե հայ-ադրբեջանական պայմանագրի մասով հիմնական պայմանավորվածություններն արդեն կան: Կողմերին էականորեն են շտապեցնում, և դա շատ տեսանելի է:

Աշխարհը նույնն է։ Եվ հզորները երբեք հաշվի չեն առնում թույլերին տված իրենց խոստումները։ Եվրոպան բացարձակ անտեսեց Կիլիկյան Հայաստանի (որը ներկայիս Հայաստանից էլ մեծ էր) հայ արքաների օգնության աղերսները, այն դեպքում, երբ Կիլիկյան Հայաստանն էր սոսկ մի հարյուր տարի առաջ բառացիորեն փրկել Խաչակրաց արշավանքի ժամանակ հյուծված երվրոպական բանակին` ֆրանսիացի, անգլիացի և գերմանացի արքաներով։

Հետևանքի դեմ պայքարը նման է «դոնկիխոտյան հողմաղացների» դեմ պայքարին։

Ք.ա. 539 թվականի հոկտեմբերի 12-ին պարսիկները, Կյուրոս Մեծի գլխավորությամբ, գրավեցին Բաբելոնը։ Հին կտակարանում Դանիել մարգարեն ասում է, որ այդ գիշեր Բաբելոնի վերջին արքա Բաղդասարը մեծ խնջույք էր կազմակերպել, երբ հանկարծ արքայական պալատի ճաշասենյակի պատին ինչ-որ ձեռք գրեց` מְנֵא מְנֵא תְּקֵל וּפַרְסִין (Մենե, մենե, թեկել, ուփարսին)։ Թարգմանաբար այն նշանակում է. «Կշռեց, չափեց ու անարժան գտավ»։ Այդ գիշեր պարսիկները մտան Բաբելոն, իսկ թագավորին՝ Բաղդասարին, uպшնեցին։

Հարգելի ընկերներ, համախոհներ, համակիրներ, ծանոթներ ու անծանոթներ, վաղուց դրված է երկրի, ազգի լինելության հարցը, գոյության խնդիրը։

«Ռուսաստանն իր գործնական քայլերում հաշվի կառնի հայկական իշխանությունների հայտարարությունները»,- ասել է ՌԴ արտգործնախարար Սերգեյ Լավրովը:

Էս գիտնականներն անընդհատ ամեն ինչ փոխում են։ Ես դպրոցում ահագին բան գիտեի, բայց հիմա պարզվում է, որ ամեն ինչ սխալ եմ իմացել։ Օրինակ՝ առաջ ինը մոլորակ կար, բայց հետո Պլուտոնին հեռացրին friend-ներից, ու մնաց ութը։ Ասա՝ ձեզ ի՞նչ էր արել, իր համար պտտվում էր, էլի, ու՜մ էր վնաս տալիս...

Մարիանա Աբրահամեանը եւ Լեւոն Պատեմեանը երկու երիտասարդ հայորդիներ են, որոնք հայկական ընտանիք-տուն կազմած են Հայաստանէն դուրս` Սկովտիոյ Կլասքօ քաղաքը: Մարիանան երիտասարդ երաժիշտ-դաշնակահար է, որ իր ուսումը նախ ստացած է Նորվեկիոյ մէջ, 2014-2016 տարիներուն, ապա հասած է Կլասքօ եւ ստացած մագիստրոսի վկայականը` իբրեւ ընկերակցող դաշնակահար: Ան ապա աւելի կատարելագործած է իր ուսումը, երբ վերջերս ստացած է դոկտորական վկայականը` նոյն մասնագիտութեան մէջ: